Gedichten
|
Thuiskomst
Wie had dat ooit verwacht
ons eerste kindje kwam vroeger dan verwacht
Al die vreemde blikken deden ons wel even schrikken.
Mama mocht na elf dagen alleen naar huis.
Ik bleef 131 dagen in het ziekenhuis.
Trek je schoentje nu maar aan,
nu mag je thuis aan mijn wiegje komen staan.
Hoera, hoera, wat ben ik blij !
Mijn mama en papa
kochten een zusje voor mij.
Ze was te klein en moest
in de kliniek blijven wonen.
Stapje voor stapje is ze
vooruit gekomen.
Maar eindelijk komt dan toch
de grote dag ....
Dat ik liefste zusje in mijn
armpjes nemen mag !
Hoe er te komen
ik zag me er dwalen
Hoe ik er kwam
kan ik niet verhalen
Welkom aan
een broze parel in onze handen
licht en kleur in ons hart
een droom, ons leven
Iedereen had me verwacht
Maar dit zeker nooit gedacht
En daar pardoes
Twee maanden te vroeg
Mijn veilige thuis
Geruild voor een glazen huis
En daar is er bericht
Petra is in zicht
Breng haar gauw binnen
Dan kan het feest beginnen
Dank zij goede zorgen
Ben ik nu veilig geborgen
Geur van honing
en jonge melk,
van een nestdiertje
dat slaapt.
Een ademhalen van dons.
En speurbaar
aan de neusvleugels
de geur van wat gebeurd is:
geboorte,
geheim.
(Ida Gerhardt)
Wachten in stilte
Moeke had verdriet,
Verstopte haar tranen,
Je zag ze niet.
Papa, die wist
Van mijn dromen,
Zorgde, samen met mij,
Dat je er toch gekomen bent.
Wat mama nu reeds weet,
Maar niemand al ziet,
Jij wordt, zoveel is zeker
Onze liefste deugeniet.
Het zit erin, het komt eraan
Het wil niet wachten, het wil bestaan
Het zit in jou, het zit in mij
Het is ons kind, het wil erbij.
ons kindje kwam vroeger dan verwacht.
Al die vreemde blikken,
deden ons wel even schrikken.
Mama mocht na elf dagen alleen naar huis,
Ik bleef nog 131 dagen in 't ziekenhuis.
Trek je schoenen nu maar aan,
dan mag je thuis aan mijn wiegje komen staan.
Hoera ! Hoera !
Wat fijn nu je eindelijk naar huis mag.
In het begin leek je klein en hulpeloos,
je kwam 12 weken te vroeg en was zo broos.
In Xxx vocht iedereen voor het wonder
dat jij voor ons bent, zo klein en bijzonder.
Vanaf nu kan je vinnigheid en lieve lach
ons huis vullen de hele dag.
Dag meisje met je donkere ogen en je frele haar,
je ouders hebben verlangend naar je uitgekeken.
Je besloot daarom wat vroeger te komen,
we konden het haast niet geloven,
en de hele familie was verrast.
Dag meisje met je donkere ogen en je frele haar,
zo teder en klein bij de geboorte,
maar sterk en een willetje.
Mama en papa keerden zonder jou naar huis,
daarom werd het moederhuis je eerste thuis.
Dag meisje met je donkere ogen en je frele haar,
je werd de lieveling van mama en de schat van papa.
Elke dag stond mama trouw aan je bedje,
en verdrong menig familielid zich aan het raam
om een glimp van je op te vangen.
De grammetjes kwamen bij, wij telden de dagen,
je thuiskomst kwam spoedig dichterbij,
de spanning steeg.
Dag meisje met je donkere ogen en je frele haar,
je bent nu thuis,
mama en papa zullen immer van je houden.
Oom Tom